เหวอกันทั่วบ้านทั่วเมืองกับปัญหาข้อขัดข้องของกล้องวงจรปิด ที่จำเพาะเจาะจงต้องเกิดขึ้นแทบทุกครั้งเมื่อเกิดเหตุการณ์สำคัญ กระทั่งกลายเป็นวลีล้อเลียนกันแบบตลกรสขมขื่น “วงจรปิดติดทุกที่ ยกเว้นจุดเกิดเหตุ” กรณีเหตุระเบิดที่โรงพยาบาลพระมงกุฎ ซึ่งถือเป็นเหตุการณ์ความรุนแรงอุกฉกรรจ์ล่าสุดที่เกิดขึ้นใจกลางเมืองหลวง ก็อีหรอบเดียวกัน ณ จุดเกิดเหตุที่นั่นมีการติดตั้งกล้องวงจรปิดไว้ 13 ตัว แต่หลับดับสนิท 9 ตัว เหลือที่ยังตื่นให้ใช้งานได้แค่ 4 ตัวเท่านั้น บางเหตุการณ์สำคัญก่อนหน้านั้นมีกล้องวงจรปิดติดตั้งเอาไว้โดยรอบ 11 ตัว แต่ให้บังเอิญอย่างที่สุดที่กล้องทั้ง 11 ตัวถึงคิวต้องส่งเข้าโรงซ่อมพร้อมกันทั้งหมด โดยไม่มีการนำกล้องอะไหล่ไปติดตั้งทดแทน เก็บตกข้อมูลจากเว็บไซต์ข่าวบีบีซีไทย ที่มีคนข่าวมือฉมังอย่าง คุณนพพร วงศ์อนันต์ รั้งตำแหน่งกัปตันใหญ่ประจำการอยู่ในอังกฤษ ระบุนับตั้งแต่ระบบกล้องวงจรปิดถูกนำมาใช้ประโยชน์ในฐานะ “ตาวิเศษ” ช่วยงานเสริมประสิทธิภาพการรักษาความปลอดภัยและป้องปรามอาชญากรรมเมื่อปี 2542 เป็นต้นมา บรรดาหน่วยงานราชการต่าง ๆมีการจัดซื้อกล้องวงจรปิดรวมกันคิดเป็นมูลค่าเกือบ 3 หมื่นล้านบาท โดยที่ส่วนใหญ่กระจุกตัวอยู่ในพื้นที่กรุงเทพมหานคร ที่น่าสนใจอย่างยิ่งคือ มูลค่าการจัดซื้อเกือบร้อย 30 ของมูลค่าการจัดซื้อทั้งหมด หรือคิดเป็นมูลค่า 8,500 ล้านบาท เป็นการจัดซื้อที่เกิดขึ้นในยุคสมัยของคณะรักษาความสงบแห่งชาติ (คสช.) งบประมาณรายจ่ายหลายหมื่นล้านบาทที่หมดไปกับการจัดซื้อจัดหากล้องวงจรปิด เพื่อมุ่งหวังใช้ประโยชน์ในการป้องปรามอาชญากรรม ดูจะมีจุดอ่อนช่องโหว่แฝงอยู่มากมาย จุดอ่อนแรกสุด น่าจะมาจากการติดตั้งกล้องวงจรปิดที่ขาดหลักวิชาจากนักอาชญาวิทยา และผู้เชี่ยวชาญงานต่อต้านการก่อการร้าย การมองข้ามคุณค่าความสำคัญของศาสตร์ด้านอาชญาวิทยา และการต่อต้านการก่อการร้าย ทำให้การกำหนดตำแหน่งเพื่อการติดตั้งกล้องวงจรปิด มีลักษณะ “ตามมีตามเกิด” จุดอ่อนอันดับสอง น่าจะมาจากขาดความใส่ใจกำหนดมาตรฐานคุณภาพขั้นต่ำของกล้องวงจรปิด ตลอดจนชุดอุปกรณ์ต่อพ่วง ซึ่งทำให้ภาพที่ถูกบันทึกขมุกขมัว ขาดความคมชัด จุดอ่อนอันดับสาม น่าจะมาจากการมองข้ามคุณค่าความสำคัญของการบำรุงรักษา และตรวจสอบให้ระบบกล้องวงจรปิด อยู่ในสภาพพร้อมใช้งานได้ตลอดเวลา เพื่อเป็นการกำจัดจุดอ่อนให้หมดจด และลบล้างวลีล้อเลียน “วงจรปิด ติดทุกที่ ยกเว้นจุดเกิดเหตุ” ให้สะอาดเอี่ยม จำเป็นอย่างยิ่งที่ทุกหน่วยราชการ ซึ่งมีระบบกล้องวงจรปิดอยู่ในความรับผิดชอบต้องพิจารณาออกแบบเลย์เอาท์กำหนดจุดติดตั้งให้ถูกต้องตามหลักวิชาการ ควบคู่กับการกำหนดมาตรฐานคุณภาพขั้นต่ำของระบบกล้องวงจรปิดให้มีความชัดเจน และสามารถเชื่อมโยงการใช้งานร่วมกันได้ทั้งหมด รวมทั้งต้องกวดขันให้ต้องดูแลให้ระบบกล้องวงจรปิดอยู่ในสภาพพร้อมใช้งาน 100 % ทุกวัน…ทุกเวลา…โดยไม่มีข้อยกเว้นวันที่เกิดเหตุสำคัญ ความถี่ในการตรวจสภาพระบบกล้องวงจรปิด ควรต้องกำหนดให้ทำทุกวัน เหมือนกับที่พนักงานกวาดถนน-เก็บขยะ ซึ่งต้องทำงานทุกวัน ต่อไปนี้ระบบกล้องวงจรปิดของหน่วยราชการไหนสลบไสลไม่ได้สติ ต้องถือเป็นความชุ่ยของหน่วยราชการนั้น และหัวหน้าหน่วยราชการที่ปล่อยให้เกิดการกระทำชุ่ย ต้องรับผิดชอบ ไม่ใช่ปล่อยให้ชุ่ยได้ชุ่ยดีไม่มีความรับผิดชอบ เหมือนที่ผ่านๆมา โดย : ศักดิ์ชัย พฤฒิภัค ………………………………………………………..
