ดูเหมือนเจ้าหน้าที่บ้านเมืองกำลังประมาทธรรมกายและประเมินธรรมกายต่ำเกินไป โดยจับสัญญาณจากคำพูด “งานเลี้ยงต้องมีวันเลิกรา”…วลีเด็ดจาก พล.ต.อ.จักรทิพย์ ชัยจินดา ผบ.ตร.
ต่อเนื่องด้วยประโยคเผ็ดจาก พ.ต.อ.ทรงศักดิ์ รักศักดิ์สกุล รองอธิบดีและโฆษกกรมสอบสวนคดีพิเศษ ในฐานะเจ้าภาพหลักในการเผด็จศึกผู้ต้องหาร่วมกันฟอกเงินและรับของโจร นาม “ไชยบูลย์ สุทธิผล” ที่ถูกเปล่งออกมาให้ได้ยินทั่วกันเมื่อวันที่ 8 มีนาคม 2560…….
“5 วันนับจากวันนี้กรณีวัดพระธรรมกายจะต้องจบ”
ชาวบ้านชาวเมืองได้แต่เลิ่กลั่ก ถามไถ่กันด้วยความฉงนสงสัย
“จบจริงเหรอ?”
“แล้วมันจะจบยังไง?”
หลายคนตอบทันทีทันควัน….“ไม่จบ”
คำตอบกรณีนี้ที่มีความน่าจะเป็นไปได้มากที่สุด คือ “จบยากๆๆๆๆๆ”
เหตุผลคือ พระไชยบูลย์ที่เป็นผู้ต้องหาอาญาแผ่นดินด้วยข้อกล่าวหาอุกฉกรรจ์กับวัดพระธรรมกาย มีลักษณะหลอมรวมเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน และมีความใหญ่โตโอฬารเกินกว่าที่จะโค่นล้มทำลายลงได้ง่าย ๆ คล้าย ๆกับเนื้อหาที่ปรากฏอยู่ในหนังสือชื่อ “Too Big to Fail” ของแอนดรูว์ รอสส์ ซอร์กิ้น
สาระสำคัญในหนังสือเล่มที่ว่าได้สะท้อนเหตุการณ์วิกฤตแฮมเบอร์เกอร์ ในระบบเศรษฐกิจสหรัฐอเมริกาเมื่อปี 2551 ซึ่งมีตัวการก่อปัญหาคือบริษัทประกันภัยขนาดยักษ์ ที่เกี่ยวพันกับกรมธรรม์ประกันภัยมากมายมหาศาล และมีเครือข่ายโยงใยไปทั่วโลก ซึ่งควรต้องถูกจัดการ “ปิดบัญชี” กำจัดออกจากสารระบบแต่รัฐบาลอเมริกันขณะนั้นไม่เพียงไม่กล้าจัดการกำจัดเท่านั้น แถมยังต้องช่วยออกแรงอัดฉีดเม็ดเงินจำนวนมหาศาลเข้าไปประคับประคองไม่ให้บริษัทแห่งนั้นต้องมีอันเป็นไปอีกด้วย
เหตุผลสำคัญที่ทำให้รัฐบาลอเมริกันจำเป็นต้องอุ้มบริษัทประกันภัยยักษ์ใหญ่เอาไว้ แล้วหันไปใช้วิธี “จัดระเบียบใหม่” ทั้งที่เป็นต้นตอก่อวิกฤตเศรษฐกิจก็เพราะความที่บริษัทแห่งนั้นมันใหญ่เกินกว่าที่จะปล่อยให้ล้มละลาย หาไม่แล้วเศรษฐกิจทั้งระบบอาจถึงขั้นหายนะยากต่อการกอบกู้ฟื้นฟู
กรณีพระไชยบูลย์ หัวหน้าใหญ่ของวัดพระธรรมกายและวัดพระธรรมกาย ก็น่าจะเป็นไปในทำนองเดียวกัน ด้วยความที่คณะปกครองสงฆ์และเจ้าหน้าที่บ้านเมืองปล่อยปละละเลยให้เกิดการสะสมอำนาจอิทธิพลอย่างต่อเนื่องตลอดระยะเวลากว่า 47 ปีที่ผ่านมา กระทั่งเข้าขั้น “ใหญ่เกินกว่าจะโค่น” หรือ “Too Big to Fail” ได้ง่าย ๆ
อำนาจ อิทธิพลที่พระไชยบูลย์ และขบวนการวัดพระธรรมกายร่วมกันสร้างสะสมเอาไว้ในห้วงเวลากว่า 47 ปี มีมากมายก่ายกอง ครอบคลุมตั้งแต่เครือข่ายสาขาตลอดจนศูนย์ปฏิบัติธรรมที่กระจายตัวอยู่ทั่วทุกภาคของประเทศ ทั้งเหนือ-กลาง-ใต้-ออก-ตก-ตะวันออกเฉียงเหนือ จำนวน 51 แห่ง สมทบกับอีก 80 แห่งที่กระจายตัวอยู่ในสหรัฐอเมริกา-ยุโรป-เอเชีย-โอเชียเนีย-อัฟริกา-ตะวันออกกลาง และมีมหาวิทยาลัยธรรมกายแคลิฟอร์เนีย ในสหรัฐอเมริกาที่ให้บริการด้านการศึกษาในระบบการศึกษาทางไกลถึง 3 ภาษา ทั้งไทยจีน-อังกฤษ
ขบวนการธรรมกายยังมีศูนย์กัลยาณมิตร กระจายอยู่ทุกจังหวัดทั่วประเทศ มีระบบการติดต่อสื่อสารและระบบข้อมูลสารสนเทศที่ดีเยี่ยม แถมยังมีแนวร่วมกลุ่มเด็กเยาวชนที่เคยเข้าโครงการ”เด็กดี วี-สตาร์” อีกกว่า 1 ล้านคน และกลุ่มแนวร่วมยุวชนหญิงที่เข้าร่วมโครงการอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน กระจายตัวอยู่ทั่วประเทศ
การบังคับใช้กฎหมาย…การบังคับใช้พระธรรมวินัย จัดการกับพระไชยบูลย์ และวัดพระธรรมกาย เพื่อความเป็นระเบียบเรียบร้อยในบ้านเมือง เพื่อความศักดิ์สิทธิ์แห่งพระธรรมคำสอนขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า เป็นสิ่งที่ต้องกระทำ แต่พึงต้องกระทำบนความละเอียดรอบคอบ…ระมัดระวัง …ปราศจากความประมาท โดยต้องปิดความเสี่ยงจากเหตุการณ์บานปลายที่อาจจะเกิดขึ้นให้เหลือน้อยที่สุด และมีความมั่นใจขั้นสูงในการระงับเหตุการณ์ได้อย่างเฉียบพลัน
มิเช่นนั้นเกรงว่าการไล่ล่าจับกุมพระไชยบูลย์ การปิดสวิตซ์วัดพระธรรมกาย อาจกลายเป็นการจุดไฟมิคสัญญีขึ้นในบ้านเมือง
ขอบคุณภาพ : kachon.com
โดย : ศักดิ์ชัย พฤฒิภัค
