สัตว์มีกระเป๋าหน้าท้องจำนวนมากอาจมีชีวิตทางสังคมที่ซับซ้อน

สมมติฐานก่อนหน้านี้เกี่ยวกับสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมยุคแรกสุดที่มีแนวโน้มว่าจะอยู่อย่างสันโดษอาจต้องทบทวนอีกครั้ง Marsupials อาจมีชีวิตทางสังคมที่สมบูรณ์กว่าที่เคยคิดไว้

โดยทั่วไปถือว่าเป็นพวกสันโดษ สัตว์ในกระเป๋ามีความสัมพันธ์ทางสังคมที่หลากหลายซึ่งไม่มีใครรู้จัก การวิเคราะห์ใหม่ที่เผยแพร่เมื่อวันที่ 26 ตุลาคม 65 ในรายงานการประชุมของ Royal Society Bเสนอแนะ การค้นพบนี้อาจมีความหมายว่านักวิทยาศาสตร์คิดอย่างไรเกี่ยวกับวิถีชีวิตของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมยุคแรก

Dieter Lukas นักนิเวศวิทยาวิวัฒนาการแห่ง Max Planck Institute for Evolutionary กล่าวว่า “การค้นพบนี้มีประโยชน์ในการดึงเราออกจากการคิดเชิงเส้นตรงซึ่งเคยมีอยู่ในบางส่วนของทฤษฎีวิวัฒนาการ โดยสปีชีส์นั้นพัฒนาจากสิ่งที่คิดว่าง่ายไปสู่รูปแบบที่ซับซ้อนมากขึ้น” มานุษยวิทยาในเมืองไลป์ซิก ประเทศเยอรมนี ซึ่งไม่ได้เกี่ยวข้องกับการศึกษานี้กล่าว

สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมอยู่ในขอบเขตของระบบองค์กรทางสังคม ตั้งแต่การปฏิสัมพันธ์แบบหลวมๆ ชั่วคราว เช่น การรวมตัวของเสือจากัวร์ในพื้นที่ชุ่มน้ำในอเมริกาใต้ ไปจนถึงสังคมใต้ดินที่เหมือนมดของหนูตุ่นเปลือยกาย

แต่สัตว์มีกระเป๋าหน้าท้อง (marsupials) ซึ่งเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมกลุ่มย่อยที่ให้กำเนิดลูกอ่อนที่ค่อนข้างพัฒนาการช้าซึ่งถูกเลี้ยงไว้ในถุงนั้น ตามธรรมเนียมแล้วมักถูกมองว่าอยู่โดดเดี่ยวเป็นส่วนใหญ่ จิงโจ้บางสายพันธุ์เป็นที่ทราบกันดีว่าสร้างกลุ่มชั่วคราวหรือถาวรจำนวนหลายสิบตัว แต่ในกลุ่มสัตว์มีกระเป๋าหน้าท้องนั้น ความผูกพันระยะยาวระหว่างตัวผู้และตัวเมียถือเป็นเรื่องหายาก และไม่มีตัวอย่างของสมาชิกกลุ่มที่ร่วมมือกันเลี้ยงดูลูก งานก่อนหน้านี้เกี่ยวกับรูปแบบของวิวัฒนาการทางสังคมของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมถือว่าประมาณร้อยละ 90 ของสายพันธุ์ที่มีกระเป๋าหน้าท้องที่ตรวจสอบแล้วว่าอยู่อย่างสันโดษ

Jingyu Qiu นักนิเวศวิทยาพฤติกรรมแห่ง CNRS ในเมือง Strasbourg ประเทศฝรั่งเศส กล่าวว่า “ถ้าคุณดูการศึกษาอื่นๆ เกี่ยวกับสัตว์บางชนิด คุณจะพบว่านักวิจัยมักจะคิดว่าสัตว์มีกระเป๋าหน้าท้องนั้นอยู่โดดเดี่ยว”

การเรียงลำดับชีวิตทางสังคม

Qiu และเพื่อนร่วมงานของเธอได้พัฒนาฐานข้อมูลของการศึกษาภาคสนามที่ให้ความกระจ่างเกี่ยวกับองค์กรทางสังคมที่มีกระเป๋าหน้าท้อง โดยคำนึงถึงความแตกต่างของประชากรภายในสปีชีส์ และเจาะลึกถึงประวัติศาสตร์วิวัฒนาการของชีวิตทางสังคมที่มีกระเป๋าหน้าท้อง นักวิจัยรวบรวมข้อมูลจากการศึกษา 120 ชิ้นเกี่ยวกับประชากร 149 สายพันธุ์จากสัตว์มีกระเป๋าหน้าท้อง 65 สายพันธุ์ โดยจำแนกประชากรแต่ละกลุ่มว่าอยู่โดดเดี่ยว อยู่เป็นคู่ เช่น ตัวผู้หนึ่งตัวและตัวเมียหนึ่งตัว หรือแบ่งออกเป็นสี่ประเภทที่อาศัยอยู่รวมกัน ซึ่งรวมถึงตัวผู้หนึ่งตัวและตัวเมียหลายตัว (หรือ ในทางกลับกัน) ตัวผู้และตัวเมียหลายตัวหรือกลุ่มเพศเดียว

แม้ว่า 19 สปีชีส์หรือ 31 เปอร์เซ็นต์ของการศึกษาทั้งหมดดูเหมือนจะอยู่เดี่ยว ๆ แต่เกือบครึ่งหนึ่งของสปีชีส์มักจะอยู่เป็นคู่หรือเป็นกลุ่ม ทีมงานยังพบการเปลี่ยนแปลงมากมายภายในสปีชีส์ 27 จาก 65 สปีชีส์ – มากกว่า 40 เปอร์เซ็นต์ – ตกอยู่ในการจัดประเภทองค์กรทางสังคมที่หลากหลาย

เมื่อนักวิจัยพิจารณาความผันแปรทางสังคมนี้กับสภาพอากาศในออสเตรเลีย พวกเขาพบว่าความแปรปรวนทางสังคมนั้นพบได้บ่อยในสภาพแวดล้อมที่แห้งแล้งและมีปริมาณน้ำฝนที่คาดการณ์ได้น้อยกว่า เป็นไปได้ที่การสลับไปมาระหว่างการอยู่อาศัยแบบโดดเดี่ยวและแบบกลุ่มจะทำหน้าที่เป็นเกราะป้องกันทรัพยากรที่คาดเดาไม่ได้

นักวิจัยให้ความสำคัญกับความยืดหยุ่นทางสังคม “เน้นย้ำว่าไม่มีอะไรที่ง่ายเลย แม้แต่สายพันธุ์ที่คาดคะเนโดดเดี่ยว” ลูคัสกล่าว

ผลกระทบสำหรับสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในยุคแรกสุด

Qiu และเพื่อนร่วมงานของเธอยังใช้การวิเคราะห์ด้วยคอมพิวเตอร์เปรียบเทียบความสัมพันธ์เชิงวิวัฒนาการของสัตว์มีกระเป๋าหน้าท้องกับการสร้างความสัมพันธ์ทางสังคม สิ่งนี้ช่วยให้ทีมคาดการณ์การจัดระเบียบทางสังคมของสัตว์มีกระเป๋าหน้าท้องในยุคแรกสุด ซึ่งแยกออกจากสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่มีรกเมื่อประมาณ 160 ล้านปีก่อน เนื่องจากสัตว์มีกระเป๋าหน้าท้องในปัจจุบันถูกมองว่าอยู่โดดเดี่ยว บรรพบุรุษที่มีกระเป๋าหน้าท้อง — และสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมยุคแรก ๆ โดยรวม — จึงถูกสันนิษฐานว่าอยู่โดดเดี่ยวเช่นกัน

ทีมงานพบว่าความโดดเดี่ยวเป็นประเภททางสังคมที่เป็นไปได้มากที่สุดของสัตว์ที่มีกระเป๋าหน้าท้องจากบรรพบุรุษ ซึ่งมีความเป็นไปได้ 35 เปอร์เซ็นต์ แต่ Qiu ชี้ให้เห็นว่าการผสมผสานที่หลากหลายโดยที่การอยู่เป็นคู่และกลุ่มเป็นตัวเลือกที่เป็นไปได้คิดเป็น 65 เปอร์เซ็นต์ที่เหลือ ดังนั้น “เป็นไปได้มากกว่าที่บรรพบุรุษจะไม่โดดเดี่ยว” เธอกล่าว การค้นพบนี้ยังให้ข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับรูปแบบการใช้ชีวิตที่เป็นไปได้ของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในยุคแรกสุดอีกด้วย

แต่โรเบิร์ต วอส นักเลี้ยงลูกด้วยนมที่พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ธรรมชาติอเมริกันในนครนิวยอร์ก ตั้งคำถามกับการวิเคราะห์เชิงลึกเกี่ยวกับกระเป๋าหน้าท้องของบรรพบุรุษทางสังคมที่อาจเป็นไปได้ เขากล่าวว่าความไม่แน่นอนเกี่ยวกับทางเลือกที่โดดเดี่ยวมีสาเหตุหลักมาจากเกณฑ์มาตรฐานของนักวิจัยสำหรับสิ่งที่ทำและสิ่งที่ไม่ก่อให้เกิดพฤติกรรมทางสังคม ซึ่งเป็นเกณฑ์ที่ Voss มองว่าเป็นการอนุญาตมากเกินไป ตัวอย่างเช่น Voss ไม่เห็นด้วยกับการที่ทีมกำหนดลักษณะขององค์กรทางสังคมแบบโอพอสซัม

Voss กล่าวว่า “การสังเกตโดยสังเขปของ [สมาชิกในสปีชีส์เดียวกัน] บางครั้งการอยู่ร่วมกันไม่ได้เป็นหลักฐานที่น่าสนใจสำหรับพฤติกรรมทางสังคม” Voss กล่าว “ไม่มีการศึกษาใดที่อ้างถึงว่าหนูพันธุ์แท้เป็นอย่างอื่นนอกจากโดดเดี่ยว”

Qiu กล่าวว่างานในอนาคตจะเกี่ยวข้องกับการรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมกลุ่มย่อยที่ใหญ่กว่านอกกระเป๋าหน้าท้องเพื่อให้ได้ภาพที่ชัดเจนว่าลักษณะทางสังคมมีวิวัฒนาการอย่างไรในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม.

ที่มา: https://www.sciencenews.org/

ข่าวอื่นที่น่าสนใจ

ภัยมุกใหม่! ส่ง SMS แจกรางวัล หลอกโหลดแอปฯ ดูดเงินเกลี้ยงบัญชี
https://www.thaiquote.org/content/249173

ศักดิ์สยาม ตอบกระทู้ปมร้อนเปลี่ยนป้ายสถานีกลางบางซื่อ ทำไมแพง?
https://www.thaiquote.org/content/249170

XBB.1.5 เป็นไวรัสโควิด-19 แพร่ระบาดรุนแรงที่สุดขณะนี้
https://www.thaiquote.org/content/249171